TARIMSAL ATIKLAR
Türkiye`deki tarımsal üretimin büyüklüğüne rağmen, değerlendirilemeyen birçok tarım atığı bulunmaktadır. Bunun başlıca nedenleri arasında, dağınık şekilde bulunan bu atıkların taşıma ve işçilik maliyetleri gelmektedir. Tarımsal atıklar 3 grupta incelenebilir:
1. Bitkisel üretim sonucunda arta kalan atıklar,2. Hayvansal üretim sonucunda arta kalan atıklar,
3. Tarım ürünlerinin işlenmesi sonucunda çığa çıkan atıklar
Tahminen en yüksek atık miktarı pamuk, mısır, buğday ve arpa yetiştiriciliğinden açığa çıkmaktadır. Mısır ve pamuk yetiştiriciliğinden önemli miktarda atık oluşmaktadır. Türkiye`de yıllık toplam tarımsal atık miktarı yaklaşık olarak 50-65 Mtep‘dur. Atıklar tarımsal üretimden sonra tarlada bırakılır. Tahıl samanı çeşitli amaçlar için kullanılır. Örneğin; hayvan yemi ve hayvan altlığı olarak kullanılır. Endüstriyel tarımsal ürünlerin üretiminden kalan başlıca atıklar tarlaya bırakılır. Bunlar; pamuk sapı, tane mısır sapı, ayçiçeği sapı, saman ve tütün sapı vb atıklardır. Türkiye`deki tarla ürünlerinin toplam ısıl değeri yaklaşık olarak 228 PJ`dur. Toplam ısıl değer içerisinde payı en fazla olan temel ürünler sırasıyla mısır % 33.4, buğday % 27.6 ve pamuk % 18.1`dir. Türkiye`deki bahçe bitkilerinin yıllık atık toplam ısıl değeri ise yaklaşık olarak 75 PJ‘dür. En büyük ısıl değere sahip ürünler fındık % 55.8 ve zeytin % 25.9`dur. Türkiye`de toplam tarımsal atık varlığı ile 7500 MWth enerji üretmek mümkündür.
ORMAN ATIKLARI
Orman atıkları olarak adlandırılan biyokütle kaynaklarının oldukça geniş kullanımı vardır. Bu atıklar ormancılık ve orman endüstrisinden ağaç atıkları, yıllık kısa rotasyonlu ağaçlıklar (okaliptüs, kavak, söğüt) olarak sınıflanabilir. Biyokütle tabanlı bu malzemeler, hem doğrudan biyokütle, hem de biyoyakıt olarak enerji üretimi amaçlı kullanılmaktadır. Ülkemizde 6831 sayılı Orman Kanunu`nun 34. ve 37. Maddeleri uyarınca orman artıkları kullanılabilir. Bu atıklardan enerji üretimi amacı için faydalanılmalıdır. Orman ve orman ürünleri atıkları endüstride buhar ve elektrik üretmek üzere kojenerasyon santralı (CHP: Combine Heat Power; Kombine Isı Gücü) yakıtı (ya da eş yakıtı) olarak yakılmakta ve ayrıca mesken ve ticari bina ısıtması amacıyla da kullanılmaktadır. Türkiye`de orman atıklarından 2.800 MWth ısı üretmek mümkündür. Bu toplam gücün yakma metodu ile buhar türbini kullanarak %20`si elektrik üretmek mümkünken, gazlaştırma teknolojisi ile gaz motorları kullanarak %35`i olan net elektrik üretilebilir.
KOMPOST
Kompost bir tür geri kazanım tekniğidir ve küçük çapta basit teknoloji kullanıldığında ekonomik bir yöntemdir. Türkiye`deki katı atıklar yüksek organik madde içerdiklerinden kompostlaştırmaya elverişlidir. Elde edilen kompost erozyonun önlenmesinde kullanılabildiği gibi depolama sahalarının ömrünün uzamasını da sağlar. Atıkların % 30-50`si humusa dönüştürülebilir.